Rabu, 19 September 2012

Asal mula Gunung Batu Benawa

-->
DIANG INGSUN DAN RADEN PENGANTIN
(Asal mula Gunung Batu Benawa)’’



Manurut sabuah kisah urang bahari nang sudah lawas di katahui  ulih  panduduk dairah Hulu Sungai Tengah dan masyarakat Kalimantan Salatan ,Gunung Batu Benawa itu asalnya dari  sabuah kapal (benawa) nang menjadi batu.Kisahnya nang kaya ngini:
            Dalam sabuah kampung nang sunyi, tinggallah badua  beranak,seorang mamanya nang sudah tuha bangaran  Diang Ingsun. Diang Ingsun lawan anak  tunggalnya bangaran Raden Pengantin. Abahnya sudah lawas maninggal dunia wayah Raden  Pengantin masih kakanakan. Sabagai urang kampung penghidupan dua baranak nintu,kadalah sugih  nang kaya urang kampung kabanyakan jua.
Imbah abah Raden Pengantin sabagai kepala keluarga kadida lagi, maka kahidupan badua beranak itu talah baubah jadi miskin. Nang dapat digawi ulih badua beranak itu hanyalah menanam banih di pahumaan lawan sayur  sadikit diparak punduk mereka. Bahanu  mancari kayu api ka  hutan atau mamutik bubuhaan hutan nang mungkin kawa dimakan.
Nang rancak digawi ulih nang badua baranak nitu adalah mencari iwak bajukung nang pengayuhnya  sudah rumpung. Jukung lawan pengayuh nang sudah rumpung nintu ganal banar  jasanya lawan buhan nang badua baranak karena  jukung nitulah   buhannya bulang balik mancari iwak di sungai kampung itu.Badua baranak  nitu saling sayang manyayangi ,mangingat kadida lagi  baisi  kaluarga lain nang parak..
Babarapa tahun kamudian ,Raden Pengantin baubah manjadi  pemuda nang baisi  rupa nang bungas dan utak nang cardas.Lalu tapikir ulihnya handak  maubah nasib   masa nang akan datang. Pada suatu malam  Raden Pengantin manyampaikan kahandaknya  lawan mamanya:
“Mama! Ulun  handak  merantau kabanua urang maubah nasib kita pian mambariakanlah lawan ulun
Diang Ingsun takajut.Kada di sangka-sangka  ucapan  Raden Pangantin anak sidin nang saikungannya nitu handak maninggalkan mamanya  saurangan.
“Anakku Raden Pengantin ! ikam tu sudah tahu aku ini baumur sudah tuha handak ikam tinggalkanlah pulang.Dengan usiaku nang sudah tuha napa lagi nang bisa kugawi  amun kadida bantuanmu”
Diang Ingsun titik banyu mata. Hatinya talalu sadih dan muntungnya kada kawa lagi baucap banyak. Biar kaya nitu niat  Raden Pangantin tatap haja inya karas hati handak tulak madam bacari ka banua urang.Makanya inya bapadah pulang lawan mamanya baalasan.
Kaina  mun ulun sugih handak maubah punduk kita ini jadi rumah nang ganal,pian kaina kada usah lapah lagi bagawi” Jar Raden Pangantin bausaha meyakinkan mamanya.
Nang  kaya nitulah Raden Pengantin baulang-ulang manyampaikan niatnya lawan Diang Ingsun , mamanya tapaksa mangabulkan kahandak anak sidin nang saikungannya nitu.
Lawan samangat dan tekad hati nang ganal tulak jua  Raden Pengantin baisukan harinya diantar mamanya di do’akan sambil titikan banyu mata mamanya.
Kampung nang sunyi itu  batambah sunyi lagi,sasudah Raden Pengantin meninggalakan punduknya nang tuha itu. Diang Ingsun kuitan nang sudah tuha kada lagi badaya sidin selalu mendo’akan tarus  supaya anaknya salamat lawan bauntung nasib anaknya.Do’a kuitan nang sudah tuha  penuh khusu’  rupanya mendapatkan rahmat dari Allah SWT.. Ternyata nasib Raden Pengantin batambah lebih baik baada di banua urang.
Rupanya nang bungas ,otaknya nang  cardas  ditambah lawan sifatnya  nang jujur manjadiakan Raden Pengantin dikatujui orang.
Amun dahulu  Raden Pangantin  gawiannya hanya maambil upah lalu  tunggal dikitan  kadudukannya baubah lebih baik. Akhirnya Raden Pengantin baisi parusahaan  nang ganal dan baisi  puluhan  urang  susuruhannya  nang bagawi  jadi anak buahnya.
Raden Pengantin tarnyata baisi kapintaran  dalam maurusi parusahaannya. Inya akrab lawan raja di banua sabarang nitu..
Kaya nitu sababnya inya pada akhirnya kawin lawan bibinian bungas , puteri raja Jawa.
Hanyar haja Raden Pengantin melangsungkan perkawinannya lawan puteri  nang cantik dari kerajaan negeri sabarang nitu, inya baniat handak babulan madu bulik ka kampung, handak mendapati  mamanya Diang Ingsun.
Niat Raden Pangantin nitu inya sampaiyakan lawan bininya. “Alangkah indahnya bulan madu kita,apabila kita tulak ka benua saberang salajur malihati mamaku. Aku sudah kaganangan lawan mama nang malahirakan aku. Akurlah ikam ujar Raden Pangantin.
Bininya nang bungas itu takurihing lalu  manjawab ramah: “ pian baisi kapal kalu, ulun akur haja kita balayar salajur manunti kuitan kita”
Bagitulah banawa atau kapal Raden Pengantin itu balayar lawan megah mengarungi laut Jawa menuju kampung  Diang Ingsun. Habar kadatangan benawa nang ganal  itu capat tasiar kabarnya ka kampung nang sunyi itu. Urang kampung manjadi gigir ,sabab bubuhannya balum suah membayangkan kayaapa   ujud sabuah benawa.Apalagi kalau benawa itu ampun Raden Pengantin  nang  dulu masih kanak-kanak di  kampung ini.
Pada hari nang cerah itu datanglah benawa ganal nitu ka daerah pantai kampung Diang Ingsun. Pas mandangar benawa sudah datang dengan segala kemegahannya, Diang Ingsun capat  mengambil jukung sidin,Parak sidin rabah mun kada dibantu ulih tatangganya parahatan bagasak manuruni jukung nitu.
Urang kampung nang bagana disitu tanganga muntungnya barataan malihat  benawa itu.Inya kada sabar lagi handak malihat kadatangan  Raden Pengantin nang sangat diganang . Benar !  Inya malihat  Raden  Pengantin bapakaian  nang  gagah badiri di geladak kapal nitu. Di higa kirinya badiri seorang puteri cantik bininya. Diang Ingsun bakuciak :  “Raden Pangantin ! Anakku ! Akhirnya ikam datang juga, anakku ! Raden Pangantin  ! Inilah aku, mamamu.”
Imbah mandengar  kuciakan nang ngitu Raden  Pangantin malihati ka bawah.Dilihatinya bibinian  tuha   bapakaian  buruk lawan tubuh nang bau nitu, sakalinya  hati Raden Pengantin baubah.Ia merasa supan melihat  urang tuha bapakaian buruk itu. Kada lawas inya bapikir, lalu inya  mamutuskan kada mengakui mamanya sendiri.
“Kada  !  Ikam tu lain mamaku !” sahut Raden Pengantin. Diang Ingsun takajut mendengar sahutan Raden Pengantin . Mamanya kada manyangka Raden Pangantin baucap kaya nintu,tapi sidin mancuba lagi mayakinakan lawan Raden Pangantin,sakalinya inya tatap haja kada maakui umanya. Pada saat itu dilihatnya benawa  meaangkat sauhnya,siap untuk  barangkat meninggalkan kampung  nitu.Diang Ingsun manjadi putus asa dan hatinya terasa sakit..Banyu  matanya kada kawa ditahan lagi barubuyan banyu mata sidin mambasahi pipi nang sudah lirut. Lalu sidin maangkat tangan bado’a lawan basumpah.
“Ya Tuhanku ! Hanya pada-Mu tampat hamba mengadu tunjukakan kekuasaanMu.  Anak hamba sudah durhaka,kada maakui mamanya saurang, tatapi kaya ini ka akhirannya.
Do’a seaurang kuitan  nang tasiksa lahir  bathinnya itu rupanya sangat dikabulkan Allah.Kada lawas langit baubah manjadi hirang,angin sing ributan. Benawa nang harat Raden Pangantin  baguyang  sabentar, tapi balalu angin,topan ganal  nang   manghampaskan kapal ganal  itu. Diantara sayup-sayup kadengaran suara-suara  minta tulung . Benawa  nang ganal nitu  hancur  barantakan dan sakajap  baubah manjadi batu.
Buritan kapal itu tadampar  di kampung Diang Ingsun nang imbah nitu dibari ngaran Gunung Batu Benawa ,yaitu gunung menjadi  batu.Kampung Diang Ingsun itu kemudian di beri ngaran pagat  (Pagat = putus) benawa nang bahamburan jua menjadi batu.
Amun turun hujan panas maka saikung burung halang tuha basuara  rawan dari katinggian puncak gunung itu. Manurut kisah ujar habar burung  Halang itu jalmaan Diang Ingsun nang  manyasali sumpahnya.


SIMPULAN
Handaklah kita sabagai seorang anak jangan wani lawan kuitan tautama mama nang mangandung 9 bulan 9 hari sampai malahirkan kedunia ini. Bersyukurlah kita kepada Allah lawan  nikmat nang dibarikan . Bila kita durhaka lawan kuitan  maka kebahagian kada didapatkan melainkan  kasadihan lawan pandaritaan nang kita rasakan sepanjang hidup nang kaya kisah  Raden Pangantin

Sumber: Lomba Bakisah Hikayat Tanah Banjar/Raudhatul Jannah

3 komentar:

  1. Mantap sanak kisahx, sama kaya malin kundang, ada kah lagi kisah d banua kita nih

    BalasHapus
  2. Terimakasih telah berbagi cerita ini 😊

    BalasHapus